Na de plotselinge dood van Poezel zat onze Noorse Boskat Jenny totaal niet lekker in haar vel. Het zou te gemakkelijk zijn geweest om dit direct te koppelen aan het rouwproces maar bij katten gaat nu eenmaal niets gemakkelijk. Jenny was namelijk ook mee geweest naar de dierenarts toen Poezel is ingeslapen. En aangezien dat zowel reizen als bezoekjes aan dierenartsen toch al stressvol zijn kon dit ook meehelpen aan dit gedrag. Net zoals het feit dat ze wagenziek wordt en bij het uitladen uit de auto haar hele ontbijt eruit gooide. Daarnaast was er natuurlijk ook nog een reden voor haar bezoek aan de dierenarts. Zij heeft namelijk voor haar vlooienallergie voor het eerst een Cortalone injectie gekregen op advies van een dermatoloog. Al deze punten maakten het voor mij erg onduidelijk waar het nu precies aan lag.

Jenny lag heel veel onderin de krabpaal! Wat in mijn ogen erg raar gedrag was, aangezien ze dit nog nooit heeft gedaan. Zeker ook als je je bedenkt dat ik vorig jaar een acuut nierfalen bij haar heb opgemerkt puur en alleen omdat zij twee keer per dag miauwde (meer hierover lees je terug in eerdere blogs die je kunt vinden via de zoekfunctie (het vergrootglas) rechts bovenaan de pagina. Tip: Zoek op ‘Jenny’ of ‘nierfalen’).  Halverwege de week kwam daar ook nog eens bij dat ze over moest geven. Nou komt ook dit wel vaker voor door haar allergie, maar twee keer in een uur vond ik toch wel veel. Eerder die week had ik al aan de huidspecialiste gevraagd of het depressieve wat zij toonde een bijwerking van de injectie kon zijn. Bij honden was dit fenomeen wel bekend maar bij katten helemaal niet. Nu, met dat overgeven erbij, leek het me toch verstandig om nog eens te bellen met de dierenarts die de injectie had gezet. Ook zij herkenden dit helemaal niet en raden me aan om het even af te wachten, omdat rouw toch aannemelijker was, en ondertussen heel goed te monitoren.

Na het raadplegen van een gedragstherapeut was haar antwoord: ‘Laat haar nog eens medisch doorlichten om uit te sluiten dat het geen rouw is’. Omdat ik Jenny niet binnen een week nog een bezoekje aan de dierenarts, met de daarbij behorende reis en dus wagenziekte, aan wilde doen besloot ik het nog even af te kijken. Het overgeven was namelijk na deze twee keer weer verdwenen.

Tegen het einde van het weekend verruilde ze gelukkig haar verstopplek weer voor het warmste plekje in het huis en lag zij weer languit op haar rug op de bank voor de kachel. Waarschijnlijk is het gedrag van Jenny dus te wijten geweest aan rouw om Poezel. Het is niet zo dat Jenny en Poezel een goede band hadden maar dat zegt niet dat je je huisgenoot niet kan missen. Vooral bij Jenny is dit niet ondenkbaar. Jenny kan helemaal niet alleen zijn. Toen haar zusje Nikita, jaren geleden, plotseling overleed voelde zij zich zo ellendig. Dit uitte zij door wekenlang te blijven krijsen, waarop we uiteindelijk een nieuw maatje, in de vorm van Google, voor haar hebben gekocht. Toen Poezel hier in huis kwam was dit voor Jenny, in tegenstelling tot Google, een opluchting. Aangezien Google steeds meer op ontdekking ging buiten was zij steeds meer alleen in huis wat zij allesbehalve prettig vond. Omdat Poezel nu ook binnen was was zij niet meer alleen.

We hoopten dat het herplaatsen van Poezel een oplossing zou zijn voor de kattenproblemen in huis. Dit bleek helaas maar gedeeltelijk waar. Google beweegt zich weer vrij door het huis. En ook het iele vachtje met de kale liezen die zij de afgelopen 1,5 jaar heeft gehad maken weer plaats voor een weelderig volle Coon vacht. Ook ligt ze op plekken waar ze al lange tijd niet meer heeft gelegen, bij ons op de bank, tegen Jenny aan voor de kachel en bovenop de koelkast (dit was voor de komst van Poezel haar favoriete hoge ligplek die al snel werd overgenomen door Poezel). Jenny daarentegen zou graag een vriendje hebben die samen met haar binnen blijft terwijl Google buiten aan het jagen is. Wat een dilemma weer…. Het blijven ‘moeilijke’ dieren die katten maar daarom zijn ze nu juist zo leuk!

Groetjes Wendy

Ben je benieuwd hoe de hele kennismaking verliep lees dan deze blogs:'Onze nieuwe huisgenoot' en 'Sommige dingen lopen niet zoals je wil' en 'Arme poezel' en 'Verdrietige dingen brengen soms iets goeds' en 'Soms is de oplossing toch niet helemaal de oplossing' 

PS. Wil je meer lezen over rouw bij katten? Marieke van Stichting Kattenzorg Nijmegen schreef over haar ervaringen op hun website.

PPS. En wil je nog meer leren over rouw? Het kattengedragadviesbureau waagt er op 7 december een avondlezing aan. Opgeven is nog mogelijk.