Blog


BACK
dec 17, 2017 |
Wendy

Cats Only Blog: Rassenkatten: The story continues….

Vorige week besteedde Radar een deel van hun uitzending aan de raskatten problematiek. De hoofdmoot van deze uitzending ging over het verbieden van het fokken van ‘designerkatten’ zoals deze nieuwe rassen zo mooi genoemd worden. In mijn blog van vorige week: 'Raskatten: Mooi, schattig of zielig?' heb ik mijn kijk op de Pers met jullie gedeeld. Deze week wil ik graag ook nog een stukje kwijt over andere raskatten, waarvan sommige op het oog probleemloos lijken te zijn. Maar schijn bedriegt.

Mijn Noorse Boskatten
Laten we het verhaal beginnen met mijn wijlen (stamboom) Noorse Boskatten Jenny en Nikita. Wij kochten deze dames, die onze eerste raskatten waren, als ex fokkatten van een fokster op vier jarige leeftijd met de intentie om ‘voor de leuk’ van beide dames nog één nestje te fokken en voor de rest gewoon te genieten van deze pluizebollen in huis. Simpel toch? Nou niet echt. Jenny bleek al erg snel stokdoof te zijn, iets wat vaak bij Noren voorkomt weet ik nu uit de Raskattenwijzer. Gelukkig was dat voor Jenny geen probleem. Met Nikita was er echter een ander probleem. Zoals hoorde hebben wij haar netjes getest op FeLV (leukemie) en FIV (aids) zoals ons aangeraden was. Nitwits als wij waren destijds hadden wij nooit gehoord van HCM (een hartafwijking waarover je meer kunt lezen op deze website.Hier is ook te lezen dat deze afwijking zowel bij de raskat als bij de rasloze kat voorkomt). Was dat maar zo want na het krijgen van een leuk nestje van twee kittens, en vervolgens het steriliseren legde Nikita enige tijd later, op vijf jarige leeftijd, plotseling het loodje. Ze werd simpelweg niet meer wakker en dat nog wel terwijl wij voor vier daagjes met vakantie waren. Helaas bleek na de vakantie een autopsie niet meer mogelijk en zullen we het nooit zeker weten, maar grote kans dat het HCM was. Helaas heeft Nikita’s kitten Janssen hetzelfde lot getroffen. Want ook hij viel op een dag, bijna 4 jaar oud, ineens dood neer terwijl hij aan het spelen was in de tuin.

HCM bij de Brits Korthaar
HCM brengt me helaas in dit verhaal ook bij Brits Korthaar Tjillie, een hotelgast van ons, die eerder dit jaar ook op jonge leeftijd het leven liet aan deze ziekte.  Maar naast dit Brit en de Noor is er nog een ras met (schijnbaar) verhoogde kans op HCM. Eind november kreeg ik namelijk te horen dat hotelgast Oran (zie foto), die eerder dit jaar hier logeerde, op eenzelfde soort wijze als Nikita en Janssen om het leven. Amper vijf jaar oud viel hij ineens om terwijl hij met zijn baasjes op tafel zat, terwijl hij eerder die dag nog fanatiek rond aan het spelen was, en daarmee was de kous af. Helemaal een domper in deze is dat de ouders van Oran beide negatief zijn getest op HCM. Op de website was ook al te lezen dat zelfs de testen geen garantie bieden en dat blijkt hieruit ook wel.  Dus ja ook bij de Maine Coon is HCM een veel geziene afwijking. Net zoals Patella Luxatie (een losse knieschijf) waaraan ook onze (stamboomloze, dus ja je mag dit als rasloze kat zien ) Maine Coon leidt bleek laatst bij een bezoekje aan Orthomanueel Dierenarts Jacha Heukels. Patella Luxatie komt bij heel veel Maine Coons voor vertelde zij me. In sommige gevallen is er een operatie voor nodig maar gelukkig is het bij Google zo minimaal dat ze er geen last van heeft. Maar het blijft een aandachtspuntje. Absurd detail, Google haar nestgenootje was ook doof. Aangezien twee dove katten in een huishouden ons nogal wat leek hebben wij toch maar gekozen voor een horend huisgenootje voor Jenny.

Natuurrassen
Maine Coons en Noorse Boskatten zijn natuurrassen. Van deze rassen wordt verondersteld dat ze in een bepaalde regio ontwikkeld zijn zonder tussenkomst van de mens. Bij de overige 25 erkende rassen die wij kennen hebben wij als mens invloed uitgeoefend. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de Scottisch fold, een kruising tussen een American Shorthair, Brits Korthaar en de huiskat is te lezen op de website van de FWF. Door een kraakbeenmutatie heeft deze kat gevouwen oortjes wat zorgt voor een zeer karakteristiek uiterlijk. De pest is alleen dat deze kraakbeenmutatie niet alleen in de oortjes zit maar zich ook kan verspreiden door het lijfje. Zo ook bij hotelgast en trimsalonbezoeker Jojo. Jojo heeft naar schatting van de dierenarts geen functionerend kraakbeen meer in haar lijf. Kraakbeen verminderd wrijving tussen bewegende gewrichten. Je kunt je dus voorstellen dat je in pijn leeft als je dit onderdeel niet meer naar behoren werkt. Jojo die 9 jaar oud is leeft in een lijfje wat minstens 15+ is. Aangezien haar maagje niet tegen de benodigde pijnstillers kon krijgt zij nu dagelijks tabletjes Glucosamine en Chondrotoine welke zorgen voor opbouw en behoud van kraakbeen. Hoewel deze tabletten al zorgen voor een iets fijn leven zoekt haar baasje nog verder naar een vervangende pijnstiller om het leven nog beter te maken. Dus ken je een variant, het liefst een homeopathische pijnstiller die Jojo kan helpen geef het dan vooral aan me door.

Katten met rare kapsels
De laatste rassen die ik nog even aan wil halen zijn rassen met ‘rare’ haarvormen. Denk hierbij aan de haarloze Sfynx en de krulharige Devon Rex. Daar waar de Rex nog wel een dun laagje haar heeft heeft de Sfynx helemaal niks. Het dunne laagje haar van de Rex biedt hem nog wat aan bescherming tegen krassen van nagels of takken, maar volledige bescherming tegen bijvoorbeeld de zon zit er niet in. Het spreekt voor zich dat er bij beide rassen extra opgelet moet worden wanneer zij in de zomer in de tuin vertoeven. Daarnaast zorgt het gemis aan haar er bij beide rassen ook voor dat het op peil houden van de temperatuur in zowel zomer als winter erg moeilijk worden. Aangezien dit vanuit het lijf niet georganiseerd kan worden zullen deze katten graag warme plekjes op zoeken. Zo kropen mijn Sfynxen gasten graag weg in eivormige mandjes, lagen mijn Devon Rexen gasten van vorige week graag met zijn allen op een hoopje en slaapt Coco, de Sfynx van Kattencafe Balthazar, het liefst ingewikkeld in zijn rode pluche dekentje.

Het favoriete ras van de kattentrimster
Vaak wordt er gedacht dat ik als kattentrimster graag harige katten zie, want ja daar kan ik aan werken. En ja eerlijk is eerlijk, ik zie liever een lekker pluizige Maine Coon vacht zoals die van onze Google. Waar ik overigens helemaal niets aan hoef te doen omdat zij dat keurig zelf kan bijhouden. Maar toch word ik ook wel blij als ik dan eens kan voelen aan zo’n uniek krullend Rex vachtje. Totdat je dan weer denkt aan bovenstaande problemen. 

Dit was mijn kijk op de raskatten die ik in mijn leven tegenkom. Ik ben me er zeker van bewust dat al deze problemen ook bij rasloze katten voorkomen. Ik ben overigens heel erg benieuwd hoe de ziektekansen er bij Huis-Tuin-en-Keukenkatten uitzien, maar zover ik weet zijn daar geen cijfers van omhanden. Volgende week wil ik heel graag het woord geven aan collega trimster en vachtspecialist Jet Bijen - Veldhoen. Zij wil graag haar kijk op deze materie met jullie delen in het blog: 'Raskat volgt rashond'. 

Groetjes Wendy