Met de reservering voor het kattencafé op zak vertrokken wij goedgemutst naar Gent, maar onderweg ging de telefoon, een Belgisch telefoonnummer. Ons bezoekje aan het kattencafé kon niet doorgaan, werd er gezegd. Het café was deze week dicht aangezien de katten ziek waren. Voor de rust en het herstel van de katten was er gekozen voor sluiting. Jammer voor ons, maar super om te horen dat de katten in het voordeel worden gesteld.

Een kijkje in de keuken
Maar niet getreurd, mijn 2e kattenuitje stond nog wel op de agenda. Na een dagje citytrippen begaven we ons net buiten Gent stad om een bezoekje te brengen een het nieuwbakken kattenhotel Chat-O-Gand van kattengedragstherapeute Joline de Jaegher. De opzet van Joline haar hotel is soortgelijk aan het onze, wat mij erg nieuwsgierig maakte. Dat klinkt raar he, aangezien de opzet soortgelijk is, maar dat is het zeker niet. Met onze opzet van het kattenhotel staan we namelijk een soort van alleen op de wereld. Regelmatig krijg ik collega’s of collega pensionhouders in wording op bezoek of bij ons ‘af te kijken’ hoe een kattenhotel eruit kan zien. Voor mij is het echter lastig om eens wat ideeën ‘te stelen’ van een vakidoot met eenzelfde visie. Maar nu kreeg ik mijn kans!

Gelijkenissen…
Erik en ik werden gastvrij ontvangen door Joline en haar man Bart , die supertoevallig ook werkzaam is in de IT en in zijn ‘vrije tijd’ ook de bouwer van het kattenhotel is, net zoals mijn man Erik. En nee hoor we begonnen de ochtend niet rustig met een kopje thee, nee eerst een rondleiding in het hotel. Het kattenhotel wat ook met recht een hotel mag heten is gevuld met 15 suites van ca 4m2, zo ongeveer dezelfde maat als onze tuinkamers. Tevens waren, net zoals bij ons, ook de wanden volledig gesloten zodat de katten geen contact met elkaar kunnen hebben, en hebben zij heel veel mogelijkheden om te kunnen klimmen en hogere (voor katten zeer veilige) plekjes op te zoeken. Vooral de Catwalk was super geliefd. Nog een opvallende gelijkenis was dat ook Joline ervoor heeft gekozen om alleen gebruik te maken van gladde, makkelijk schoon te maken en geen geur vasthoudende materialen te kiezen. Geuren geven immers stress en dat wetende kun je mandjes, krabpalen en andere geurvasthoudende spullen die ook weer gebruikt worden bij de volgende hotelgast beter mijden.

…en verschillen.
Een hele hoop gelijkenissen maar toch ook zeker een aantal verschillen. Joline heeft in plaats van dichte deuren, zoals bij ons, gekozen voor glazen deuren. Wij kozen zelf voor dichte deuren omdat wij niet wilden dat overburen elkaar zouden kunnen zien. Daarbij vind ik het voorbijlopen langs een glazen deur ook nogal wat stress opleveren bij de gasten omdat het bedreigend over kan komen. In het geval van Chat-O-Gand was het staarprobleem niet van toepassing aangezien zij geen suites tegen over elkaar hebben. De stress van voorbijlopende klanten wordt bij hen voorkomen door de angstige katten juist op het einde van de gang te plaatsen . Nog een groot verschil was de afwezigheid van kattenrennen hoewel er wel een tuin aanwezig was. Helaas bleek de Belgische overheid, ondanks dat wij Nederlanders altijd denken dat er geen bouwregels zijn in België, er toch strikte regels op na te houden. De tuin die het hotel aan drie kanten omsloot mag niet gebruikt worden voor het plaatsen van kattenrennen. Super jammer. Gelukkig hebben alle kamers, op een na als ik het goed heb gezien, mooie grote ramen zodat de hotelgasten fijn rond kunnen kijken in de woonwijk waar het kattenpension zich bevindt. En tot slot hadden al Joline haar suites een eigen thema. Super jaloers ben ik op deze creativiteit, want hoe leuk is het als kat of klant kan kiezen uit hun eigen Atlantis, Thailand, Disney, Lapland, Provence of Therapy suite?

Op schoot bij de therapeut?
Therapy suite, dat past niet in het rijtje toch? Nee, goed gezien. Therapy is geen thema en toch ook weer wel. In de Therapy suite kunnen gasten een verblijf boeken ‘Op schoot bij de therapeut’ zoals Joline het zo mooi noemt. Deze extra grote suite is geschikt voor meer-kats-huishoudens maar ook voor katten die behoefte hebben aan veel menselijke aandacht. In deze suite bevindt zich namelijk ook haar kantoor en kan hij dienst doen als kantine. Heerlijk in je pauze lekker een kopje thee drinken tussen de katten, twee vliegen in een klap lijkt me zo. De gasten van deze suite kunnen daarom een paar uur per dag genieten van haar aanwezigheid wanneer zij alle administratieve rompslomp die bij een kattenhotel komt kijken aan het afwerken is. Joline, mocht ik ooit een kantoor krijgen in het kattenhotel dan ga ik dit idee zeker van je ‘lenen ’.
Er was trouwens nog een gelijkenis tussen Cats Only en Chat-O-Gand, een trimsalon! Jazeker, want ook Joline heeft een heuse kattentrimsalon gebouwd in het hotel. Op dit moment is de trimsalon in gebruik met behulp van Febe. Maar Joline wil meer... Ze wil zichzelf namelijk ook nog laten opleiden tot kattentrimster. Je weet me te vinden he Joline ;-)

Een katten adoptie cafe?
Na de rondleiding belanden we dan toch voor een kopje koffie en thee in de Therapy suite. De mannen praten wat over hun lastige, veeleisende vrouwen, te bouwen reserveringssystemen (je hebt niet voor niets een IT-er als man) en camerasystemen in het hotel. Waarop het gesprek van Joline en mij op het kattencafé DreamCATchers kwam. Het kattencafé van Gent waar wij dus niet naar toe mochten vanwege de zieke katten. Zoals je misschien weet heb ik vorig jaar mijn sceptische mening over kattencafé herzien nadat ik met Sanne, de eigenaresse van kattencafé Balthazar uit Nijmegen, heb zitten brainstormen over haar kattencafé in wording. Zie het blog: ‘Een katvriendelijk kattencafé, kan dat?’ Inmiddels is het café af en is het zowel voor de katten als voor de bezoekers een fijne plek om te vertoeven. Maar het Café in Gent is dan toch wel weer wat anders aangezien het een Poezen Adoptie Café is. Zoals de naam als zegt mogen de bewoners van het kattencafé geadopteerd worden. Sterker nog, dat is juist de bedoeling.

Nou klinkt dat idee wel erg nobel maar het bracht de critici in mij weer naar boven. Met deze manier van werken zit je met een steeds wisselende groep katten. Steeds wanneer er een kat geplaatst wordt, en laten we hopen dat dat vaak is, komt er weer een nieuwkomer in de groep. En iedere nieuwkomer betekend een nieuwe introductie wat dan weer stress met zich meebrengt. Benieuwd of Joline mij op andere gedachten heeft kunnen brengen? Je leest het in het vervolgblog .

Groetjes Wendy