Blog
Blog categorieën
- Kattenhotel (61)
- Gezondheid (34)
- Vachtverzorging voor katten (70)
- Katvriendelijke inrichting (14)
- Cursus en bijscholing (23)
- Kattengedrag (40)
- Verhuizen en verbouwen (4)
- Gastblog (19)
- In de Pers (52)
- Diverse (13)
- Thuis bij Cats Only... (36)
- Boek: 'Klitvrije kat, zo doe je dat!' (34)
- Niet Openbaar (0)
Blogs Doorzoeken
BACK
Cats Only Blog: We are dreamcatchers!
Zoals besproken in het blog: ‘Een bezoekje aan de zuiderburen’ brachten wij begin dit jaar een bezoekje aan Gent. Met de bedoeling om naast een bezoekje te brengen aan kattenhotel Chat-O-Resort ook een kijkje te nemen bij katten-adoptie-café Dreamcatchers in het centrum van Gent. Helaas gooide niesziekte in het kattencafé roet in het eten en bleef het bij een kijkje door het raam. Nieuwsgierig als ik ben was dit alleen niet genoeg voor mij en ben ik toch verder op onderzoek uit gegaan naar deze bijzondere vorm van een kattencafé, waar alle bewoners ter adoptie staan.
Wat en hoe?
Een kattencafé is een plek waar bezoekers terecht kunnen voor een kopje koffie met een kat op schoot. De rage ontstond in Azië waar in 1998 het allereerste kattencafé ter wereld geopend. Daarna verspreiden de kattencafé’s zich als een olievlek over de wereld. Na steden als Londen, Parijs, Berlijn, Kopenhagen en New York konden ook wij niet achterblijven en opende in 2015 het eerst café in Nederland. Dat was Kattencafé Kopjes in onze hoofdstad Amsterdam. In België waren ze ons echter al een jaartje voor, zij openden namelijk in 2014 hun eerste kattencafé in Sint Gilles. In 2016 volgde daarop het kattencafé Dreamcatchers in Gent.
Ideaal
Klinkt als een goede oplossing voor kattenliefhebbers die zelf geen kat in huis kunnen hebben toch? Ja dat, maar geldt dat ook voor de katten die in het café leven? Katten zijn immers dieren die heel erg veel waarde hechten aan regelmaat en dat heb je nu niet bepaald in een kattencafé. En al helemaal niet in een kattencafé zoals Dreamcatchers. Dit is namelijk niet zomaar een kattencafé maar een katten adoptie cafe. De katten die in het cafe leven staan allemaal ter adoptie. Een geweldig idee want op deze manier is het cafe er niet alleen voor het geluk van de cafebezoeker maar ook voor de katjes. Vele huisloze katjes vinden op deze manier toch een fijne plek maar is dat het wel waard?
Hulp van de expert
Om ervoor te zorgen dat alles voor de katten ook zo goed mogelijk verloopt hebben ze in Gent, naast een samenwerking met diverse opvangsituaties en een dierenarts, ook een kattengedragstherapeute in de arm genomen. Dit is Joline van Chat-O-Gand. Joline weet vanuit haar expertise dat het concept zeker welzijnsproblemen bij de katten op kan leveren. Daarom doet zij er alles aan om de eigenaars en vrijwilligers die werkzaam zijn in het café te informeren over hoe te handelen in welke situaties. Het doel van het café is immers om zoveel mogelijk katjes een droommandje te bezorgen en hiervoor zal het welzijn van de kat zeker op nummer 1 moeten blijven staan. Dit doen zij niet door zo veel mogelijk katten te matchen, maar door zo goed mogelijke matchen te maken tussen kat en eigenaar, zodat er geen katjes terug zouden moeten komen omdat er andere verwachtingen waren. Zo komt het bijvoorbeeld door haar dat er in het café gewerkt wordt met een erg kleine groep van gemiddeld 6, max 8 katten, om de rust in de groep te bewaren. In tegenstelling tot vele andere kattencafé’s waar hoe meer hoe beter lijkt te gelden.
De kat op # 1
Om dit te bereiken is het café door Lana en Evelyne volledig ingericht voor de kattige bewoners. Natuurlijk staan er zitjes voor de bezoekers maar deze zijn compleet omringt door kattenmeubilair. Denk hierbij aan fijn plekjes voor het raam, en op de verwarming, verstopplekjes, hoge plankjes en zelf ware catwalks zodat de bewoners zich veilig boven de gasten kunnen bewegen. Daarnaast is er natuurlijk ook een Cats Only ruimte, waar de katten privacy op kunnen zoeken wanneer zij willen. Op aanraden van Joline is er in de Cats Only ruimte een extra toegangsdeur (kattenluik) gemaakt zodat er keuze is voor de katten. En natuurlijk ook zodat de toegang niet ontzegd word door bijvoorbeeld een kat die dit als ideale ligplek heeft gekozen. Welke kat ligt er immers niet graag in een doorgang, zo kun je indien nodig kiezen waar je heen gaat. Ook heeft ze nog het extra advies gegeven om naast de Cats Only ruimte ook nog een introductiekamer te maken. In deze kamers komen nieuwelingen terecht om even te acclimatiseren. Zij verblijven hierin voor en tijdens de geleidelijke introductie. Heerlijk zo’n plekje voor jezelf alleen net na een verhuizing.
Wie komt er in aanmerking
De groep van poezen die het café bewonen komen uit kattenopvangcentra en dierenasiels uit de buurt. Ik heb mij laten vertellen dat het slecht gesteld is met de accommodatie van het asiel in Gent. Gelukkig start later dit jaar de nieuwbouw, waardoor het zeker vooruit zal gaan. Maar voor nu mogen de katjes dus blij zijn als zij mogen verhuizen naar het café waar het er duidelijk goed aan toe gaat. Maar niet alle poezen komen zomaar in aanmerking. Er wordt bijvoorbeeld gekeken welke poezen zouden kunnen aarden in een kattencafé, hoe lang zitten ze al in de opvang en hebben ze dus baat bij wat extra aandacht. Natuurlijk wordt er ook gekeken of de poezen goed in een groep kunnen en dus sociaal kunnen zijn met hun medebewoners. Over het algemeen zijn het volwassen katten die het café bewonen omdat deze vaak moeilijker te plaatsen zijn dan kittens. Makkelijk daarin is wel dat volwassen katten vaak een stabiel karakter hebben en daardoor goed te matchen zijn met hun nieuwe baasje. Ja je hoort het goed matchen, je kunt niet zomaar een kat uitzoeken er moet echt een klik zijn wil je hem mee naar huis kunnen nemen. Naast deze klik tussen kat en nieuwe baas moet er ook voor een echt warm mandje worden gezorgd. Na een intakegesprek wordt er bekeken of kat en baas wel een match zijn. Als er wordt getwijfeld of de thuissituatie past bij de kat, dan is er bijvoorbeeld geen match.
Geleidelijke introducties
Met zo’n wisselende groep heb je steeds te maken met nieuwe introducties. Waarvoor op advies van Joline is gekozen voor geleidelijke introducties. Dit wil zeggen dat de nieuwe kat niet gewoon plompverloren in zijn kattenmandje tussen de andere katten wordt geparkeerd maar rustig de tijd krijgt om te wennen in een eigen ruimte. Waarna er via geurwisseling wordt overgegaan naar visueel en daarna krijgt de nieuwkomer pas fysiek een plaatsje in de groep. Dit proces gebeurt door de eigenaren en vrijwilligers, die van Joline hebben geleerd hoe zij dit aan moeten pakken. Zijn er problemen dan komt Joline weer om de hoek kijken.
En strenge huisregels…
… en tot slot gelden er strenge huisregels voor de bezoekers van het cafe die opgesteld zijn met behulp van Joline, wederom natuurlijk weer vanuit het oogpunt van de kat. Ten eerste dient er gereserveerd te worden, zodat er altijd zicht is op hoe druk het gaat worden. Daarnaast dienen de bezoekers zich te houden aan de streng, doch aardige, huisregels. Zo mogen katten bijvoorbeeld niet zomaar geknuffeld worden, alleen als zij dit zelf willen. Benieuwd naar de rest van de regels, lees ze dan eens na op de website van Dreamcatchers. Echt en aanrader want dat Belgische taaltje is zo leuk.
Het resultaat mag er zijn
Wanneer je zo’n berg effort in een zaak stopt mag er toch zeker ook een mooi resultaat zijn. En dat is er zeker! In de 1e 1,5 jaar dat het kattencafé open is zijn er maar liefst 64 katten geplaatst. Dat is zo’n 3,5 kat per maand. ‘Katten vliegen de deur uit! Zelfs sociale katten die al 1,5 jaar in het asiel hebben gezeten zitten hier gemiddeld 2 a 3 maanden, en zelfs minder sociale katten vinden binnen 6 maanden een nieuw mandje.’ vertelt Joline. ‘We zouden zelfs nog meer katten kunnen plaatsen als we niet aan geleidelijke introductie zouden doen, maar dat zou het welzijn van de katten aantasten, dus zijn we hier tevreden mee’.
Dat de geleidelijke introductie zijn vruchten afwerpt is wel te zien. Want sinds zij hier extra zorg aan besteden zijn er eigenlijk geen problemen meer in de groep. En dat terwijl er eerst na een week of 4 wel eens territorium problemen de kop op staken. Houden zo dus die trage introducties en op naar vele mooie vriendschappen. Want ondanks dat katten eigenlijk beperkt sociale dieren zijn, zoals Joline het zo mooi omschrijft, gaat het soms toch beter dan verwacht, dat blijkt maar weer uit het verhaal dat er ook vriendschappen ontstaan tussen katjes die op het eerst gezicht helemaal niet super sociaal gaan. Hoe mooi is het dan als deze katjes samen naar en gouden mandje, of droommandje zoals ze het bij Dreamcatchers zo mooi noemen, kunnen verhuizen.
Al met al
Al met al lijkt deze vorm van opvang dus nog niet zo verkeerd. In plaats van dat je deze katten in hun welzijn aantast help je ze juist door ze (zo snel mogelijk) te matchen met een met sper personeel die ze een eigen vaste plek aan kunnen bieden. Na het aanhoren van Joline haar verhaal baal ik des te meer dat mijn kijkje in het kattencafé door mijn neus is geboord door de ziekte van de katten, maar dat pleit des te meer voor Lana en Evelyne, de eigenaresses van de zaak. Katten zijn meesters in het verbergen van pijn, en het feit dat zij dit wel hebben gezien en er dus ook nog naar handelen (de zaak dichtgooien voor een periode) is lovenswaardig. Ga vooral zo door dames, en mocht ik weer in Gent zijn dan kom ik zeker nog een keertje langs!
Groetjes Wendy
Benieuwd naar de kijk van Joline de Jagher op het kattencafé? Lees dan vooral het blog, waarna ik wat verwijzingen heb gemaakt in dit blog, eens wat zij voor Dreamcathcers schreef: 'Een kattencafé eens anders bekeken', van Joline!